Bir dönem ülkemizin genelinde köylerdeki nüfus şehir nüfusunun üzerindeydi. Bir zamanlar Almanya’ya kapağı atmak için giden işçilerimiz gibi, büyükşehirlere kapak atmak özendirildiği için şimdi köy nüfusu %10’un altına düştü. Köylerimizde ekilir ve dikilir alanlar her dönem nadasa kaldı. O güzelim verimli araziler sarı dikenler tarafından işgal edildi.Bahçelerde köy domatesi, köy biberi, köy çiçekleri yetişmiyor artık.
Bununla ilgili yaşanmış bir hikayeyi paylaşmak istiyorum sizlerle. Bir ilçemizde bir kaymakamımız pazar yerini dolaşırken bir genç kaymakama yaklaşarak, bir talepte bulunmuş:
“ Kaymakam bey, köylerimizle ilgili projeler yapıp hayata geçirseniz ne güzel olur” demiş. Kaymakam gencin köyünün ismini ve talebini not almış. Bir gün ilçe tarım müdürü ile birlikte bir ekip olarak belirtilen köye ziyarete gitmişler.
Köy meydanında kahvede üç beş ihtiyar oturmaktadırlar. Selam, kelam ve hoşbeşten sonra kaymakam “Değerli köy sakinleri, sizin köyünüz için ilçe tarım ile birlikte bazı projeler yapacağız. Hem köyünüzü kalkındıracak hem de gelir getirecek projeler bunlar” diyerek projeleri anlatmaya başlamış. Köylüler kaymakamın söylediklerini sessizce dinlerler.
Kaymakam sözlerini tamamladıktan sonra ihtiyarlardan biri söz alır; “Kaymakam bey, hoş geldiniz safalar getirdiniz. Anlattıklarınız ve devletimizin projeleri harika ve güzel şeyler. Ama bu projeleri yapabilmek için genç, güçlü, kuvvetli insanlara ihtiyaç var. Köyümüzün gençleri hep şehre göçtüler. Bize yapabileceğiniz en güzel proje nedir biliyor musunuz?” der. Kaymakam merakla “Nedir amca?” diye sorar. İhtiyar köy mezarlığının yolunu göstererek “Kaymakam bey! Şu mezarlığa giden yolu görüyor musunuz? Bize o yolu yapıverin başka bir şeye lüzum yok. Bu yaştan sonra bizim tarlaya, çiftliğe, meraya gidecek halimiz kalmadı. Bizim yolumuz anacak mezarlığa doğrudur” diyerek durumu özetler.
Evet şimdi köylerimiz boşaldı, iş yapacak genç kalmadı. Çoğu köyde virane olmuş evler i, yıkılmış ortada duruyor. Tarlalar ekilip biçilmiyor. Kullanılmayan köy okulları bakımsız, öğrenci olmadığı için kapılarına kilit vurulmuş. Öğretmen lojmanları yıkılmaya yüz tutmuş. “Orada bir köy var uzakta, gitmesek de görmesek de o köy bizim köyümüzdür” demekten başka gençlerin yaptıkları bir şey yok. Köylerin tekrar canlandığı günlere ulaşmak dileği ile tüm köylerimize selam ve saygılar.
Dr. Muzaffer Yurttaş
28.03.2024 / Manisa